Vanochtend waren we al om kwart over zes present op de parking van de sporthal. Sommigen wensten al uitbundig een goeiemorgen anderen stonden stilletjes met een bang hartje te wachten dicht bij mama en papa.
Voor heel wat
van onze leerlingen zou dit de eerste buitenlandse reis zonder ouders worden.
De bus liet
niet lang op zich wachten en al snel stond al onze bagage in de aanhangwagen.
Nog even de identiteitskaart checken en iedereen kon een plekje op de bus
zoeken. Aangezien we de enige school op de bus waren, was er voldoende plaats
om ook eens even alleen een bank in te nemen om wat te liggen slapen.
Er werd
stevig gezwaaid en een klein traantje weggepinkt toen de bus de parking verliet.
Om te
vermijden dat we ergens in een actie van de boeren terecht zouden komen, startte
onze reis via Eindhoven. Een langer traject en een goeie keuze want we hebben nergens
file gehad of stilgestaan.
In de
voormiddag deden we de busquiz. Benieuwd wie de winnaars zijn? Dat vragen we ons
niet af. Wel wie de verliezers zijn want die helpen een keertje bij de afwas en
worden dan extra vertroeteld door de kookploeg.
Na de quiz
keken we de film “ Viana” en later op de dag nog “Turbo”.
’s Middags zetten
we één van de chauffeurs af aan een hotel zodat hij kon gaan rusten zodat hij
dan vannacht een groep kinderen veilig naar huis kan voeren.
De andere
chauffeur blijft de hele week bij ons in Stanzach en zal ons telkens naar de
skipiste brengen in Salober. Er ligt geen sneeuw meer in Stanzach daar het te
warm is en het de hele dag heeft geregend. In plaats van dagelijks 2 uur in
Stanzach te skiën, gaan we dag om dag een hele dag naar Salober hogerop in het
dal.
Bij onze
aankomst in Stanzach mochten we vrij snel onze valiezen uit de bus halen en al
naar de kamers brengen. Ons bed opmaken zat er nog direct niet in want we werden
verwacht in het skilokaal om skibotten en skilatten aan te passen. Een hele
belevenis.
Onze
kookouders dekten ondertussen de tafels en zorgden voor balletjes in
tomatensaus met puree.
Na het
avondeten installeerden we ons op de kamers en was het bedtijd. Pyjama aan,
tanden poetsen en bed in. Hier en daar een extra knuffel was wel nodig zo de
eerste avond zonder mama of papa.
Ondertussen
is het rustig en slapen de meesten als een roos.
Goeienacht en
tot morgen!
Lieve groeten van het sneeuwklasteam